Ritchy's Romance: De perfecte date zonder vervolg

Dates zijn er in vele vormen. De romantische waarvan je niet wil dat hij eindigt.. De rampzalige waarbij je een telefoontje van je vrienden gebruikt om weg te komen. De middelmatige die enkel als tijdverdrijf diende. Die ene waar je ja op zegt, maar zes maanden verder nog steeds moet plannen. De date waar je met intenties instapte, maargefriendzoneduitkomt. De date waarvan je weet dat hij met seks gaat eindigen. De date die waarbij niets volgens plan verliep.Last but not least, de date die op elk level perfect was, maar waar nooit een deel twee van gekomen is.

De vibe, de magie, de aantrekkingskracht, het gesprek en het gevoel, alles was er. Toch is het contact vrijwel direct daarna verdwenen. Dit gaat over de perfecte date zonder vervolg. Kan iemand mij vertellen waarom we dit doen? Misschien nog belangrijker. Kan iemand mij vertellen hoe we hiermee kunnen stoppen?

Daten is denk ik één van de belangrijkste dingen in het leven van een millennial.

We zoeken affectie, erkenning en iemand met wie we niet uitgepraat raken. Die eerste twee dingen lukken meestal wel, maar dat derde lijkt toch wat lastig en dat terwijl ik normaal eerder een probleem heb met mijn mond houden. Je weet gewoon op een bepaald gewoon moment dat er iets mist. Er is geen chemie, je hebt te weinig dingen om over te praten of even worse.

Het voelt als een interview of iemand begint over zijn of haar ex te praten en dan niet de gezonde dosis. Je wilt dat het stopt en dan liever gister dan nu.

Er zijn ook dates die wel perfect verlopen en dat is de hele insteek van dit stuk. Je herkent het namelijk sowieso. Je hebt iemand ontmoet of geswiped

en alles wat je op uiterlijk in iemand zoekt heeft die persoon. Voor dat swipen

hoef je je trouwens niet langer te schamen, het is 2020 iedere vrijgezel heeft één datingapp. Of vier, niemand houdt de tel bij. Hoe dan ook, het gesprek verloopt online makkelijk, jullie lachen veel om dezelfde dingen en vaak twijfel je nog of iemand dat uit netheid doet. Hoe meer jullie praten, hoe leuker de gesprekken worden en hoe lastiger het wordt je telefoon ’s nachts weg te leggen. Er zijn woensdagen dat je je telefoon pas om 03:00 weg legt en dan nog met tegenzin. Alles klopt en een appje sturen in de ochtend is vaak ook nog één van de eerste dingen die je doet. De opbouw is perfect en je hebt het hoogstwaarschijnlijk ook al met je vrienden besproken. Het voelt zo goed en je spreekt met elkaar af.

Dit is vaak ook de date, waar je kledingstress nog hoger dan normaal is. Ik ben van mijzelf al vrij ijdel, maar bij dit soort dates bel ik gewoon schaamteloos mijn vrienden wat ik wel en niet moet doen. Je bent zo gedreven er iets perfects van te maken en waarschijnlijk bedenk je zelfs een gameplan.

Al is dat tevergeefs, zodra je namelijk aankomt is alles perfect en hoef je nergens over na te denken. Het gesprek loopt heerlijk, de setting is perfect, elk verhaal is de inleiding voor een volgende en het voelt als een droom.

De aantrekkingskracht is overal en je moet je best doen niet de hele tijd verliefd in iemands ogen te staren. Richting het einde van de avond, waarvan je hoopt dat hij nooit komt, begin je jezelf af en toe zelfs af te vragen of je niet te hard van stapel loopt. Je laat af en toe nog een complimentje vallen en geeft toe dat je het in tijden niet zo leuk hebt gehad. De ander heeft exact hetzelfde gevoel en je bent allebei bijna treurig dat het nu ten einde is.

Zodra je buitenstaat begint het einde van een sprookje. Het einde van je zelf geregisseerde film. Je vertelt hoe fantastisch je avond was en je zoent de ander. Die kus voelt nog perfecter dan de avond zelf. Normaal zou nu de aftiteling beginnen. Inreal lifeheb je allebei moeite met je eigen kant op gaan en bevestig je de tweede date alvast. Je geeft elkaar nog een kus en gaat uiteindelijk toch beide je eigen kant op. Vaak is dit ook het begin van het einde, want hoe perfect het ook was, het contact gaat verwateren.

De dag erna word je wakker en ben je nog een soort van in de hemel, maar het is toch anders voor je gevoel. Het gesprek loopt nog wel lekker, alleen voel je minder de urgentie om te gaan reageren zoals je dat gister wel deed. Als je terugdenkt aan de date ben je weer even in de hemel, alleen schakel je sneller terug naar de realiteit. Je vraagt wanneer iemand weer kan afspreken en vaak kan de één of de ander in de komende twee weken niet. Je probeert je app gedrag te verminderen, omdat het in het echt zo leuk was om te praten en je dat liever doet. Uiteindelijk verdwijnt jullie contact naar de achtergrond en app je elkaar nog heel af en toe. De liefde is voorbij nog voordat hij begonnen was. Het was de perfecte date zonder vervolg. Je sprookje zonder Disney einde. Je forever and ever and never.

Normaal probeer ik nu advies te geven, maar hoe kan ik advies geven dat ik zelf nog niet opgevolgd heb? Het enige wat ik kan zeggen, dit is trouwens ook meteen aan mijzelf gericht, laat het moment niet verdwijnen. Dit soort momenten mogen we niet langer voorbij laten glippen, zorg dat je volgende perfecte date wel een in sprookje eindigt. Of in ieder geval in een tweede date, dan kun je misschien wel tot de conclusie komen dat samen twee flessen wijn drinken tijdens een koolhydraatarm dieet het allemaal wat mooier maakten dan het was. Of misschien is het wel de ware, we zullen het alleen weten als we ons moment niet langer laten glippen.

DIT VIND JE OOK LEUK: RITCHY'S ROMANCE: THE ONE THAT GOT AWAY: EEN DROOM OF REALITEIT