Stop met liefde zoeken. 7 redenen waarom jij telkens de verkeerde kiest

Je zegt dat je klaar bent voor liefde.
Maar je kiest steeds iemand die dat niet is.

Je valt voor “projecten”. Voor types die aandacht geven tot je echt iets voelt.
Voor chaos, voor spanning, voor verhalen die meer drama hebben dan Netflix.

En dan vraag je jezelf af: waarom trek ik altijd de verkeerde aan?
Misschien trek je ze niet aan.
Misschien zoek je ze.

Hier zijn zeven genadeloos eerlijke redenen waarom jij telkens in dezelfde liefdesellende belandt.

1. Je verwart spanning met chemie

Je denkt dat vlinders in je buik een goed teken zijn.
Maar eerlijk? Dat is vaak gewoon stress met glitter erop.

Als iemand je van de ene dag op de andere in de war brengt, ghost, terugkomt en weer verdwijnt, dat is geen chemie. Dat is chaos.
En jij noemt het “aantrekkingskracht”, omdat het nooit saai is.

Maar liefde hoort niet voelen als een adrenaline-shot.
Het hoort niet zo hard te zuigen dat je vergeet wie je was voordat die persoon kwam.

Als je onrust verwart met passie, kies je niet de verkeerde, je kiest gewoon drama omdat rust te eng is.

2. Je wilt niet iemand, je wilt het idee van iemand

Je bent niet verliefd op hem of haar.
Je bent verliefd op wie ze kunnen zijn als ze eindelijk veranderen.

Je ziet potentie. Je ziet “ja maar als…”.
En voor je het weet, zit je in een relatie met een versie van iemand die alleen in je hoofd bestaat.

Je houdt van het idee van liefde, niet van de realiteit ervan.
En zolang je dat niet doorziet, blijf je vallen voor mensen die je moet redden, vormen of overtuigen.

Liefde is geen verbouwing. Het is geen werkstuk.
Je hoeft niemand te repareren om geliefd te worden.

3. Je hebt aandacht verward met affectie

Ze sturen een appje. Ze zeggen dat je mooi bent. Ze doen moeite, soms.
En jij denkt: wauw, dit voelt goed.

Maar aandacht is geen toewijding.
Iemand die nu alles zegt wat je wil horen, kan morgen verdwijnen zonder uitleg.

Je bent niet verliefd op hen. Je bent high van de bevestiging.
En dat is verslavend.
Want zodra de aandacht stopt, voelt het alsof er iets afgenomen wordt.

Maar liefde is niet: wie geeft me het meeste dopamine?
Liefde is: wie blijft als er niks te winnen valt?

4. Je kiest wat bekend voelt, niet wat goed is

Sommige mensen voelen meteen vertrouwd.
Dat komt niet omdat ze goed voor je zijn, maar omdat ze lijken op iets wat je al kent, inclusief de pijn.

We herhalen wat bekend voelt.
Als je ooit liefde verward hebt met onzekerheid of moeten vechten voor aandacht, dan is dat je comfortzone geworden.

Dus ja, je kiest telkens dezelfde soort.
Niet omdat je dom bent, maar omdat je brein denkt: dit voelt bekend, dus het zal wel kloppen.

Spoiler: het klopt niet. Het is gewoon herhaling met een nieuw gezicht.

5. Je wilt liefde, maar je durft geen rust

Je zegt dat je stabiliteit wilt, maar zodra iemand écht goed voor je is, haak je af.
“Te lief.” “Te saai.” “Te makkelijk.”

Wat je bedoelt is: ze triggeren je chaos niet.
En dat voelt gek, want je hebt geleerd dat liefde iets is waar je voor moet vechten.

Maar echte liefde is geen survival-modus.
Het is geen wedstrijd om wie het hardst wil.
Rust is geen saaiheid, het is volwassenheid.

Als je alleen verliefd wordt op onbereikbare mensen, zit het probleem niet bij hen.
Het zit in wat jij denkt dat je verdient.

6. Je zoekt geen partner, je zoekt een spiegel

Liefde is spannend omdat het confronterend is.
Soms zie je in een ander precies wat je zelf mist.

De reden dat je steeds dezelfde fouten maakt, is omdat je onbewust iets probeert op te lossen via iemand anders.
Je zoekt bevestiging. Goedkeuring. Of iemand die zegt dat jij genoeg bent, omdat jij dat zelf nog niet gelooft.

Totdat je dat leert, blijf je zoeken naar iemand die jou “af” maakt.
Maar nieuwsflash: dat is jouw taak.
De juiste persoon vult je niet aan. Die versterkt je.

7. Je bent verliefd op het begin, niet op de mens

Het begin is verslavend.
Die eerste dates. De spanning. De complimenten.
Je hart dat te snel gaat. Hun geur. Hun stem. Alles voelt nieuw, intens, perfect.

Tot het normaal wordt.
En dan? Dan raak je verveeld. Want je was niet verliefd op hen, maar op het gevoel van verliefd zijn.

Je wilt vuurwerk, niet warmte.
Je wilt spanning, niet diepgang.
En zolang je dat niet doorziet, blijf je mensen gebruiken als emotioneel snoep: lekker voor even, slecht voor later.

Dus wat nu?

Stop met liefde zoeken alsof het een prijs is die je moet winnen.
Je hoeft niemand te vinden om compleet te zijn.
En als je steeds de verkeerde kiest, dan is dat geen pech, dat is een patroon!

Echte liefde begint niet bij een ander.
Het begint bij het moment dat jij geen pleister meer zoekt voor iets wat je zelf kunt helen.

Kies niet de persoon die je leegte vult,
maar degene die je vrijheid aankan.

Photo by Asterfolio on Unsplash